Mot is een ontzettend leuke, eigenzinnige hoofdpersoon. Die eigenzinnigheid zorgt wel voor wrijving tussen Mot en haar moeder. Want die vraagt zich af waar de lieve Vlinder is gebleven. En dan is er ook nog gerommel tussen de stadsbewoners en de rijke investeerder die alle straten bezit.

Ik vond de dynamiek tussen Mot en haar moeder goed ontwikkeld door het verhaal heen. Beiden hadden nog een en ander te leren over kijken en luisteren naar de ander zonder oordelen. Stiekem lijken ze meer op elkaar dan ze denken. Er zaten ook momenten in het boek die ik spannend vond en waarbij ik dacht "Oh, als dat maar goed gaat!" 
Dit is een heerlijk verhaal over jezelf blijven, zonder daarbij de ander uit het oog te verliezen en een open blik te behouden naar anderen.